100 jaar WSV Vada

Op 14 september 1912 werd Vada opgericht. Honderd jaar later werd het feestjaar geopend met een feestelijke nieuwjaarsreceptie. Daarna volgden activiteiten van de 4 afdelingen, waaronder de vlootschouw op 20 april en de jubileumroeitocht van Wageningen naar Zutphen in juni. Gisteren op 15 september was er een groot feest vanwege het 100 jarig bestaan van Vada. Dit feest bestond uit een concert vanaf een ponton in de jachthaven voor de inwoners van Wageningen. Tijdens dit concert werd de Koninklijke Erepenning uitgereikt aan Vada. De Wagenings burgemeester Geert van Rumund reikte de Erepenning zaterdagavond uit aan de voorzitter van Vada. Gelijktijdig werd een blauwe wimpel gehesen. Van Rumund zei dat deze onderscheiding niet vaak wordt gegeven. Vorig jaar slechts één keer in Gelderland. De Erepenning gaat naar verenigingen die minimaal 50 jaar oud zijn en iets bijzonders hebben betekend op hun terrein. Burgemeester Van Rumund was enthousiast over het concert. Volgend jaar wil hij in het kader van 750 jaar Wageningen best weer een jachthavenconcert.
Tijdens het concert voeren de wherries langs het ponton. Elisabeth en ik zijn ook in een wherry gestapt om te genieten van de ambiance. Tegen acht uur was het concert op het ponton afgelopen. Het feest ging op het Vada terrein verder tot in de kleine uurtjes.

Havendagen

Gisteren de trein naar Rotterdam genomen voor de Wereldhavendagen. Ik vind het altijd wel leuk om naar het water en bootjes te kijken. Ik was al bijtijds in Rotterdam. Met de metro naar het Wilhelminaplein. Het was nog niet druk, dat was prettig om boten en pontons te bezoeken. Na het Wilhelminaplein ben ik over de Erasmusbrug naar de Westerkade en de Parkkade gelopen. Het werd drukker, bij een marine fregat stond een lange rij bezoekers te wachten. Ook bij een onderzeeboot veel wachtenden. Er is niet veel ruimte op een onderzeeboot, de belangstellenden werden mondjesmaat toegelaten. Ik heb een binnenvaart tanker bezocht. Wat mij opviel was de enorme dode hoek vanuit de stuurhut. Een paar honderd meter voor de boeg heeft de stuurman in de stuurhut geen zicht. Boten die vlak voor de binnenvaarttanker lagen waren niet te zien vanuit de stuurhut. Met het roeien op de Rijn moet je hiermee goed rekening houden. Bij de Erasmusbrug werden demonstraties gegeven door de marine en de KNRM. Altijd spectaculair als een helicopter wordt ingezet bij het redden van een drenkeling. Tegen drie uur werd het mij te druk, tijd om de treinweer naar huis te nemen.

Bretagne & Normandië en de invasiestranden

Op 20 augustus met Bolderman naar Bretagne & Normandië en de invasiestranden. Dit is een excursiereis van 8 dagen. Na het wisselpunt in Zeeland vertrok de bus tegen 10 uur. Met een aantal stops bereikten we na 754 km het hotel in Ponterson tegen 20.30 uur. Op dinsdagochtend staat een bezoek aan Mont St. Michel op het programma. Dit prachtige kloosterstadje is gebouwd op een rotseiland. Dit springtij-eiland wordt bij hoog water geheel door de zee omringd. Rond de 13 meter is het verschil tussen eb en vloed aan de Bretonse kust. In de middag zijn we naar Combourg heweest. Op de terugweg naar het hotel deden we ook het plaatsje Dol-de-Bretagne aan.
Woensdagochtend was er in Ponterson een warenmarkt. In de middag zijn we naar naar Avranches en een ciderboerderij geweest. Op deze boerderij werd de bekende appelcider gemaakt. Donderdag stond in het teken van de invasiestranden. Op 6 juni 1944, D-day, Wij bezochten diverse plaatsen waar de invasie plaatsvond. Als eerst bezochten we de verdedigings linies van de Duitsers, de zogenaamde Atlantic Wall. Daarna naar Arromanches om een film van D-day te bekijken. Ook zien we restanten van een kunstmatige haven die daar was aangelegd, voor de bevoorrading van de troepen. Hier bevindt zich ook het invasiemuseum, waar de maquette van de haven te zien is. Bij Pointe du Hoc zagen we de plaats waar de Rangers zich langs ladders en touwen naar boven vochten en hoe ze uiteindelijk deze rotspunt bezetten. Bij Colleville-St. Laurent bezochten wij de Amerikaanse militaire begraafplaats met ruim 9000 graven vlak bij Omaha beach. Natuurlijk brachten wij ook een bezoek aan St. Mère Eglise, waar de parachutisten van de 82e en de 101e Airborne divisies geland zijn. Soldaat Steel hangt nog steeds aan de kerktoren! Het was een lange indrukwekkende dag. Op vrijdag na het ontbijt gingen we naar het vissersplaatsje Cancale. Deze plaats staat bekend om de oesters, één van de hoofdgerechten van de Bretonse keuken. Vervolgens brachten we een bezoek aan één van de oudste steden van Bretagne, St. Malo. De oude binnenstad is ommuurd en vanaf de stadsmuur is het uitzicht over de stad en de kust prachtig. Op zaterdag na het ontbijt reden we naar het vestingstadje Dinan, één van de mooiste oude stadjes van Bretagne, dat door Victor Hugo ‘een zwaluwenest’ werd genoemd. Ten slotte reden we naar Cap Fréhel, een 70 meter boven zee uitstekende rots, die één van de mooiste uitzichtpunten van de Bretonse kust vormt.
Zondag was het de laatste dag in Frankrijk. In de ochtend was er geen programma. Na lunch inkopen in de supermarkt werd er een gezamelijke picknik gehouden. Als laatste brachten we een bezoek aan de bijzonder mooie kasteeltuinen van maar liefst 25 hectares, welke zijn aangelegd in 1847. Nico en ik kunnen terugkijken op een geslaagde vakantie met goed weer. (foto's)