Naar de bollen!

We waren al jaren van plan om eens naar de Keukenhof te gaan, maar telkens kwam het er niet van. Twee weken geleden spraken Piet en ik af om in de week na de pasen naar de Keukenhof te gaan. We waren hier nog nooit geweest. We dachten dat dit park alleen voor de buitenlandse toeristen was. Dit was niet waar, ook vele landgenoten hadden vandaag de weg naar de Keukenhof gevonden. En vandaag, dinsdag 21 april was het zover. We namen de trein naar Schiphol, en kochten daar bij het VVV een combi-ticket. Met bus 86 van Connexxion gingen we naar de Keukenhof. Tot Schiphol verliep de reis voorspoedig. Maar halfweg de N207 ging het mis, er was een ernstig ongeluk gebeurd. We hadden daardoor 5 kwartier oponthoud, en kwamen rond 12.00 uur bij de Keukenhof aan. We hadden nu echt zin in een kopje koffie. Na de koffie gingen we verder het park in. De bloemenpracht overtrof onze verwachtingen. Geholpen door het stralende weer werd het een grandioze dag waarvan we met volle teugen genoten. Het was zo mnooi dat je niet kon ophouden met foto's te maken. De bloemen waren nu op z'n mooist. Ik denk dat we het niet beter hadden kunnen treffen. 125 foto's van de Keukenhof

Nee, niet naar Geldermalsen

Dit jaar werd op zaterdag 18 april in Geldermalsen de Nationale Rode Kruis Bloesemtocht gelopen, met een deelnemersaantal van bijna 30.000 wandelaars. Daar hadden Piet en ik geen zin in. We zijn dan ook naar Gendt gegaan voor de wandeltocht van Pro Corpore. Gendt ligt tussen Bemmel en Doornenburg in. Bij deze wandeltocht was het niet druk, we konden de auto vlakbij de start in cafe de Klok op de Markt parkeren. Om even na tien uur waren we gestart. De tocht ging snel de dijk op met een uitzicht over de Waal. In tegenstelling tot twee weken geleden toen we in Doornenburg waren was het nu stralend weer. En wat ons opviel dat in twee weken tijd enorm viel groen en bloesem aan de bomen zat. Het eerste stuk van de route herkenden we van twee weken geleden. Maar op de dijk gingen we rechtsaf richting Haalderen. Steeds valt ons op dat er veel zwerfafval langs de weg ligt. Een grote plastic bak lag direct langs de weg. Deze hebben we meegenomen naar huis. We konden dit niet aanzien om de bak te laten liggen. Zo nu en dan kregen we een opmerking, of dat onze broodtrommel was. De rust op de 7 km hebben we niet gezien. De rust op de 11 km wel, het was een zogenaamde wagenrust. We dronken hier een bekertje koffie en aten ons brood op. We genoten van de bloeiende bomen en velden met paardenbloemen, en de jonge paardjes. Rond 1 uur waren we weer terug in cafe de Klok, waar we ons hebben afgemeld. Foto's Gendt

Jaarbeurs Utrecht marathon gezien als vrijwilligster

Al sinds enige jaren wordt op 2e paasdag de marathon van Utrecht gelopen. En ook sinds enige jaren doet avVN een beroep op leden om zich als vrijwilliger beschikbaar te stellen op deze dag. Piet en ik geven al vanaf het begin gehoor aan dit verzoek om als vrijwilliger mee te helpen. De organisatie verwend de vrijwilligers elk jaar met een bescheiden vergoeding, een natje en een droogje een paasbrood en een jack of trainingspak. Zo hebben we al eens bij een waterpost gestaan, of achter de finish. Ook hebben we de bestelde t-shirts uitgegeven. Vorig jaar en dit jaar waren wij ingezet bij de uitgifte van de startnummers. De meest uiteenlopende vragen worden door de lopers en loopsters gesteld. Van hoe en waar moet ik het rugnummer dragen? Hoe moet de chip bevestigd worden? Waar zijn de kleedkamers? Waar is de start? Waar kan ik mijn tas laten? Wat is de tijdslimiet? Ook al liepen wij niet mee met de loop, toch hadden we ook heel wat meters afgelegd bij het uitgeven van de nummers. Vanaf half negen tot twee uur liepen we heen en weer tussen de balie en de kratten met de startnummers De tientallen kratten stonden op lange tafels met daarin de startnummers gesorteerd op afstand en daarbinnen op startnummer. Om kwart over twee was de laatste start. Dit hield in dat we om twee uur klaar waren met onze taak. Piet en ik hebben vele wedstrijden gelopen waaronder marathons. Het is leuk om de marathon eens van een andere kant mee te maken.

Het wordt weer groen

Vandaag was de Internationale familiedag van DES in Ugchelen. Het beloofde mooi weer te worden, dus nu maar voor het eerst dit jaar in een korte broek! Ugchelen en omgeving kennen we alleen van de wintermaanden, als de bomen kaal zijn. Nu met het uitlopende groen zag het er heel anders uit. Aan de hoeveelheid geparkeerde auto's was te zien dat we niet de enigen waren. We hadden dan ook startkaartnr. 489. Na de woonwijken van Ugchelen kwamen we langs de plaats waar begin januari een ijsbaan was. Nu waren alleen wat bankjes te zien en het uitlopende groen aan de bomen en struiken. Een provinciale weg werd overgestoken en we gingen richting Buurlo. Hier was een rust, we namen onze boterham met een bekertje koffie. Na de rust was het nog een uurtje wandelen tot de finish, waar we ons afgemeld hadden. De herinnering was een beker.

Kasteeltocht Doornenburg

Dat was een tegenvaller, na de zonovergoten vrijdag was het op deze dag zwaar bewolkt en nevelig en scheelde het een jas!. In de uiterste oosthoek van de Betuwe, vlakbij de splitsing van Rijn en Waal, nabij het natuurgebied De Gelderse Poort ligt het plaatsje Doornenburg. We zijn naar Doornenburg gegaan om de kasteelwandeltocht van S.V. Olympia te wandelen.

We waren tegen half elf gestart. Na de start verlieten we Doornenburg. om al snel het kasteel te bewonderen vanaf de Molenstraat. Het was nevelig wat een aparte sfeer gaf. Vijf kilometer na de start was er een rustgelegenhgeid bij camping De Waay onderaan de dijk. Wij besloten om hier niet te rusten. We gingen de dijk op en hadden een wijds uitzicht over de Waal in de nevel. Na een kwartier lopen verlieten we de Rijndijk. Via de Lingeweg en de Kerkstraat kregen we weer uitzicht op het kasteel van Doornenburg. Daarna gingen we voor de tweede keer de Rijndijk op om een stuk van de Waal te volgen. We passeerden het fort van Pannerden. Hier was een wagenrust. Als het mooi weer met zon was geweest hadden we hier een pauze genomen. Nu echter niet het was koud door de wind. Nabij de gierpont naar Pannerden was de oorsprong van rivier de Linge die 100 kilomter lang is en dan ook de langste Nederlandse rivier is. We verlieten de dijk en kwamen we in het gehucht Hulhuizen dat tot de gemeente Lingewaard hoort. In dit gehucht is een klein Maria kapelletje. Na wat nieuwbouwwijken van Doornenburg kwamen we weer terug in het Ontmoetingscentrum waar het startbureau was gevestigd. Foto's Doornenburg